Vis-a-Vis(a), een grens-overstijgend verhaal over vriendschap

Interview met Yentl de Lange – Conceptontwikkelaar, onderzoeker en regieassistente
 

Read this page in English >>

 

Eerst even voorstellen:

Mijn naam is Yentl de Lange en ik ben als PhD kandidaat werkzaam bij de Universiteit van Amsterdam op de afdeling antropologie, maar het liefste ben ik in Tunesië. Ik doe daar onderzoek naar hoe Tunesiërs door visumprocedures heen navigeren met als doel richting Europa te reizen. Met alle aandacht voor hoe mensen op een illegale manier de grens oversteken, is er nog weinig aandacht (en onderzoek) geweest om te begrijpen hoe de zogenaamde legale manier van reizen en migreren eruit ziet. Daar gaat mijn onderzoek over.

Hoe ben je op het concept van de voorstelling gekomen?

Een visumprocedure navigeren gaat in de eerste plaats over het navigeren van een papieren realiteit: als je de juiste papieren weet te krijgen, dan heb je kans om de grens op een legale manier over te steken. Het gaat dus niet over wie je bent, of waarom je een reis wilt maken, maar of je in staat bent van jezelf een geloofwaardig papieren dossier te vervaardigen. Ik voelde de urgentie om de tegenovergestelde beweging te maken: in plaats van jezelf omtoveren in een tweedimensionaal en onbeweeglijk dossier, dossiers juist weer terug te brengen naar het lichaam en naar dat wat kan bewegen. Theater leent zich uitstekend om de focus terug te brengen naar beweging en het lichaam. Ik ben heel dankbaar voor de samenwerking met Cat Smits die met haar regie en expertise in poppenspel de voorstelling prachtig vorm heeft gegeven: poppen zijn in staat bewegingen te maken die een mens niet kan. En schrijnend genoeg: poppen kunnen grenzen oversteken die mensen soms niet kunnen passeren.

Waar gaat Vis-a-vis(a) voor jou over? 

De voorstelling gaat over het verschil in mogelijkheden om te reizen in deze wereld, en dat we ons sterke rode paspoort en de regelmatige tripjes naar het buitenland als Europeanen vaak voor lief nemen. Dat is een ingewikkelde realiteit om mee geconfronteerd te worden, en zeker als die realiteit zich kenbaar maakt binnen een vriendschap. Een gevoel van gelijkheid vormt de basis voor vele vriendschappen. Maar hoe bescherm je dat als de wereld om je heen je als ongelijken ziet en ook zo behandelt?

Heb je een bijzonder of een favoriet moment uit het maakproces?

De Tunesische acteurs moesten natuurlijk een visum aanvragen om de voorstelling in Nederland te kunnen komen spelen. Hun proces (en ook de uitslag van die procedure) is de inspiratie voor deze voorstelling. Voor mijn onderzoek heb ik de hele procedure gevolgd. Dat was heel bijzonder en heel spannend. Hoe het is afgelopen komen mensen te weten in de voorstelling.

Zou je nog iets willen zeggen tegen potentiële bezoekers van de voorstelling?

Of je nu gelooft in alle grenzen dicht, of alle grenzen open, of in iets ergens daartussenin, ik denk dat deze voorstelling iedereen aanspreekt. Wees van harte welkom! En als onderzoeker ben ik natuurlijk enorm benieuwd wat voor vragen en gedachtes de voorstelling in bezoekers oproept.

Vis-a-Vis(a) is te zien op 25 maart (try out) en 26 maart (premiere) in het Queering Puppets Festival Amsterdam in het Plein Theater.

Op woensdag 26 maart geeft Yentl de Lange een presentatie voorafgaand aan de voorstelling over hoe theater en poppenspel de grens kunnen overschrijden waar mensen (lichamen) dat niet kunnen.