Pianist Hermane uit Spanje presenteert “Ergens tussen Chopin and Vangelis”: eigen composities op de vleugel die gevoelvol beginnen en waar hij vervolgens een tapijtje van zwoele synth texturen onder legt, om daarna door te bouwen tot swingende ritmes en scheurende synth-solos... zijn concerten eindigen vaak met ´n heupwiegende, meeklappend- en meezingend publiek!
Hermane: “Ik besloot deze show in mijn eentje uit te voeren omdat ik me niet wou beperken tot strakke refrein/couplet formaten, vaste ritmes en akkoordenschema's, structuren die je al gauw krijgt wanneer je met ´n band samen speelt. Ik wil heel wendbaar blijven, als een zwerm spreeuwen die opeens een nieuwe richting in kan schieten! Om toch volle, bombastische hoogtepunten te kunnen bereiken heb ik mezelf aangeleerd meerdere instrumenten tegelijkertijd te spelen: mijn handen verdeel ik tussen de piano en de synth, met mijn voet bespeel ik twee drumpads, met mijn stem stuur ik ´n harmonizer aan die, met ´n beetje verbeelding, ergens tussen een cello en een sax klinkt.”
Ondanks alle synths en harmonizers, blijft de kern toch gewoon subtiele, virtuoze pianostukken die Hermane in de loop van zijn leven geschreven heeft. “Componeren is mijn passie: vanuit een basis-riedel waar ik al-improviserend tegenaan loop, kan ik eindeloos in “the flow” voortborduren en zit dan vaak urenlang te wikken en wegen over een paar strategische noten.”
Hermane laat zich vooral inspireren door klassieke grootmeesters zoals Chopin: “Ik ga altijd verder dan de standaard vier-akkoorden schema's waar de meeste huidige muziek het bij houdt. Voor mij moet een nummer echt een verhaal zijn met een begin en een opbouw die bestaat uit verrassende variaties die dan uiteindelijk leiden tot een ontknoping.”
Componist/pianist Hermane woonde twintig jaar in Latijns-Amerika, de VS, Oost-Europa en verschillende Afrikaanse landen, waar hij de traditionele muziek van elk land in zich opnam. Centraal tijdens zijn concert staat de piano, die hij aanvult met rijke synth-texturen en kloppende ritmes. Zijn composities proberen verder gaan dan de typische vier-akkoord songs waar de meeste componisten van tegenwoordig het bij houden... zijn doel is virtuoze stukken te componeren met een fragiele schoonheid die de luisteraar emotioneel boeit, een mix van dromerige scènes afgewisseld met stevige grooves.